Tussen de lakens
Seksuoloog: "Waarom neem jij geen initiatief tot seks?"
3 min
“Ik vind dat we veel te weinig seks hebben”, zegt de man tegenover mij en hij kijkt er ongelukkig bij. Hij schat dat ze twee keer per maand vrijen en probeert mij te ontfutselen of ik dat ook te weinig vind. Ik trek mijn schouders op. 
Frequentie
Er bestaat niet zoiets als een nastrevenswaardig gemiddelde, wat mij betreft moet ieder stel dat voor zichzelf uitmaken. Veel stellen vinden de frequentie bovendien van ondergeschikt belang, voor hen is het de kwaliteit die telt. Die bepaalt of je er een tijdje op kunt teren of de volgende dag weer een poging doet om alsnog te krijgen waar je naar verlangt. Anderen zien juist de frequentie (‘we doen het best vaak!’) als een bewijs dat de relatie nog kerngezond is, maar blijken bij navraag beiden te vinden dat ze aan scenarioseks doen: Er gebeurt altijd hetzelfde.Weinig initiatief
Ik leg de man tegenover mij uit dat er bij ieder paar een partner is die vaker, en een partner die minder vaak wil vrijen. Het gaat er om hoe je met dat verschil omgaat en wat seks voor de een en wat het voor de ander betekent. Ik ben benieuwd wie in hun relatie het initiatief neemt tot vrijen. Want het valt me vaak op dat de partners die zeggen het meest naar seks te verlangen, zelden nog initiatieven in die richting blijken te nemen als ik hen de eerste keer spreek. De man tegenover me knikt: ook hij blijkt nog maar weinig lucht te geven aan zijn verlangen naar meer seks. Het lijkt niet logisch, dat je geen moeite doet om iets te krijgen wat je wel graag wilt. Maar mensen kunnen hele goede redenen hebben om naar seks te verlangen, zonder nog een stap in die richting te zetten. Want waarom zou je initiatief tot seks nemen als het soort seks dat je met je partner hebt je niet brengt wat je wilt? Zin in seks ontstaat doordat je goede herinneringen hebt aan seks. Maar als jij er zelden plezier aan beleeft is het toch logisch dat je geen moeite doet?Bang voor afwijzing
Een andere reden waarom mensen zich voortijdig omdraaien in bed is hun moeite met de afwijzing door hun partner. Ze ervaren die afwijzing van seks alsof hun partner met hun hele wezen niets te maken wil hebben. En dat hakt erin, dat kun je maar beter niet riskeren. Bovendien zijn veel stellen in een machtsstrijd verwikkeld: ‘Als jij niet wilt meegaan in wat ik wil, doe ik ook niet wat jij wilt’. Duurt de strijd al wat langer, dan wordt de inhoud vaak wat venijniger: ‘O, nu zie je me ineens wèl staan, nu je wat van me moet?’ of: ‘Jij wilt alleen maar seks, dat heeft niets met mij te maken’. Ook al geen reden om je partner eens liefdevol in de stemming te gaan brengen voor méér. Het vertrekpunt van waaruit je begint met vrijen zorgt ook nogal eens voor verwarring. Want dat verschilt tussen partners en het kan bovendien anders worden als de relatie in een andere fase komt.De lange adem
De man tegenover me kijkt nadenkend. In het begin van hun relatie was er altijd seks als ze elkaar zagen. Hij nam meestal het initiatief, maar hij herinnert zich ook de mooie momenten dat zij hem verleidde, omdat haar lichaam haar onmiskenbaar richting seks stuurde. Daar verlangt hij naar terug: hij zou graag willen dat ze hem ook nu nog laat merken dat ze ontzettend geil is, of dat ze enorme zin heeft in seks met hem. Dat heeft hij haar ook vaak genoeg gezegd. Ik knik en zeg dat hij haar −misschien ongewild− teveel onder druk heeft gezet. Hij kijkt verbaasd. Daarom leg ik hem wat uit over ‘zin in seks’ in langere relaties en suggereer om bij de volgende afspraak zijn vrouw mee te nemen. Als boodschap voor thuis geef ik hem mee dat mensen die in een lange relatie met seks wachten tot ze overweldigd worden door passie en geilheid een hele lange adem nodig hebben… 
