True story: Once you go black, you never go back?!

In deel één schreef Julia al over de ontmoeting met haar Afrikaanse liefde. Vandaag het vervolg van haar verhaal met daarin de beschrijving van de eerste nacht met haar prins.

Afrikaanse liefde

Toen ik voor eerst voor een grote, sterke Afrikaan viel werd ik vooral aangetrokken tot het onbekende, mysterieuze, het ‘anders’ en natuurlijk zijn hemelse lichaam. Het avontuur lonkte in de exotische context van zon, zee, hitte, palmbomen en was vervuld van pure romantiek. Ik liet me gaan… het was spannend, opwindend en uitdagend! De avond dat ik mijn huidige vriend ontmoette was ik vrijwel direct tot hem aangetrokken. Er was een enorme aantrekkingskracht tussen beide en die nacht lag ik van pure opwinding wakker in mijn bed. Alleen. Gelukkig had ik nog wel zijn telefoonnummer.. en hij die van mij.

Die nacht

In plaats van een georganiseerde date, zoals ik in Nederland gewend was, liep dit heel anders. Daar stond hij 's nachts, plots aan mijn kamerdeur. Ik deed de deur open en het hek was gelijk van de dam. We lagen direct in elkaars armen en begonnen te zoenen alsof ons leven ervan afhing. Het was geweldig en voelde goed! Vanaf toen hebben we elke kans dat we 's avonds en 's nachts samen konden zijn met beide handen aangegrepen. Het liefdesleven in Ghana en in veel andere Afrikaanse landen speelt zich voornamelijk tussen zonsondergang en zonsopgang af. Niet alleen de seks, maar ook andere uitingen van liefde lijken een taboe in de deze cultuur. Het maakt niet uit of je verliefd of getrouwd bent, een relatie of niet; alle uitingen van intimiteit lijken het daglicht hier niet te verdragen. Zelfs een omhelzing, korte zoen op de mond of wang als teken van genegenheid of zelfs bij het afscheid zijn hier al 'abnormaal' en brengt de medemens in verlegenheid.

Daar stond hij 's nachts, plots aan mijn kamerdeur!

  Dus zelfs als vrije Nederlandse leer je dat soort aanrakingen en uitingen wel snel af als je je vriend en andere mensen niet in de verlegenheid wilt brengen. Persoonlijk vind ik dat nog steeds jammer, want je ziet nergens verliefde stelletjes, die als tortelduifjes om elkaar heen dansen. Geen koppels op de bankjes in het park, hoek van de straat of op de tredes van een kathedraal. Helemaal niets.

Jep, I never go back!

Eigenlijk vanaf het eerste moment al moest het gewoon toegeven aan mezelf: Ik was stapel verliefd op deze jonge Ghanese God! Zo’n bijzonder en speciaal gevoel moet je beleven en met heel je hart volgen. Ik had besloten om me eraan over te geven en er vooral van te genieten. Na deze heftige romance bleek ik alleen nog maar oog te hebben voor zwarte mannen. Niet bruin, donker of halfbloedjes; het liefst zo zwart en breed mogelijk. Uiteindelijk moest ik weer terug naar Nederland, mijn visum verliep en mijn ticket was geboekt. Mijn vriendinnen vonden het hele verhaal een giller en bij elke zwarte man in Nederland draaide mijn vriendinnen zich tegelijkertijd naar mij om… "die daar?!" Heel vaak moest ik toegeven dat ze er niet slecht uit zagen, maar mijn hoofd bleef vol van deze ene speciale man. Inmiddels ben ik weer voor een half jaar terug in Ghana, terug naar mijn liefde. Vanaf hier zullen we zien hoe het verder gaat, voorlopig zijn we bij elkaar en dat is voor mij het belangrijkste. Voor nu.

Foto 1: Shutterstock - Alan Bailey Foto 2: Shutterstock - Pio3

Vanwege privacyredenen zijn alle namen gefingeerd