Marleen: Een wereld van verschillen
Elke dag weer verbaas ik mij over de verschillen tussen mannen en vrouwen. Van appgedrag tot kijken naar iemand van het andere geslacht, bizar hoe we dat toch anders aanpakken. De hoogste tijd om even een paar dingen op een rijtje te zetten: Appgedrag
Soms heb ik echt een hekel aan Whatsapp. En dat ligt dan eigenlijk vooral aan de blauwe vinkjes. Zo vertrok Meneer laatst voor een week naar de andere kant van de wereld en Whatsappen was de enige manier van communiceren. Even puzzelen in het begin vanwege het tijdsverschil; wanneer ik naar mijn werk vertrok, vertrok Meneer naar dromenland. Terwijl ik dan nog even snel een lief berichtje tik voordat ik aan de arbeid begin en zie dat Meneer online is, ben ik uiteraard blij! Dit zou betekenen dat er snel antwoord komt! Niets is minder waar. Er verschijnen 2 vinkjes als ik het bericht verstuur, maar denk maar niet dat deze vinkjes blauw worden. Ondertussen is Meneer nog steeds online. No response.Na ruim 4 jaar samen weet ik wel een beetje hoe het gaat, dus er is nog niet meteen stress. Als ik dan in de avond nog steeds geen reactie heb, Meneer wel weer online is en er nog steeds geen(!) blauwe vinkjes zijn, dan is er wel stront aan de knikker. Ik stuur dan ook ‘Koekoek ? ?’. In 3 losse berichten welteverstaan. Van schrik kleuren de vinkjes blauw, de boodschap is duidelijk. Meneer start met typen. ‘Ik bel je nu!’. Goeie zet Meneer, zo bouw je weer credits op.
Kijken mag!
Van het verschil in appgedrag door naar het volgende onderwerp: het kijken naar iemand van het andere geslacht. Ook daar zie ik namelijk wel degelijk een contrast. Als Meneer een mooie dame heeft gespot (trust me, ik heb haar al zo’n 3,1 seconden daarvoor gescreend en weet zelfs haar schoenmaat), dan is het net een uil. Een supersoepele nek en een hoofd die 180 graden kan draaien. Kun je er al een voorstelling bij maken? Ik vergelijk mezelf meer met een krokodil. Ik hoef mijn hoofd amper te draaien bij het bespieden van mijn omgeving. Alles onder controle en geen onnodige discussies of scheve gezichten. Check.
My brain has too many tabs open
Als laatste dan nog maar even het verschil tussen een vrouwen- en mannenbrein. Daar waar mannen een zogenaamde Nothing Box hebben, is er bij onze hersenen (of in ieder geval bij die van mij) gewoon nooit rust. Nooit. My brain has too many tabs open. Alleen daarom al zou ik graag eens een dagje willen ruilen met een man. Het begint namelijk al wanneer ik ontwaak: de was moet gedaan worden, er is geen wasmiddel meer dus er moeten boodschappen gedaan worden, oja de Albert Heijn heeft een leuke spaaractie waar ik zo nog even naar moet kijken, als ik dan toch m’n laptop aanzet kan ik meteen even de vakantiefoto’s uitzoeken. En zo gaat het dus, dag in dag uit. Daarnaast is alles ook nog eens gekoppeld aan emotie en hoef ik geen tot weinig moeite te doen om iets te onthouden. Als ik Meneer dan soms op de bank zie zitten met een nietszeggende blik in zijn ogen en een groot denkbeeldig vraagteken boven zijn hoofd, dan ben ik jaloers. Wie heeft bedacht dat wij vrouwen geen Nothing Box mogen hebben? Wanneer hebben wij het zo verkloot dat dit onze straf is? Ik heb me er een klein beetje bij neergelegd dat we hier nooit achter zullen komen.. Gelukkig is er nog hoop; wijn, veel wijn. Proost! _________________________________ Lees hier
alle blogs van Marleen!
