Marleen: Totdat de bom barst

Vorige week had ik een heftige discussie met een vriendin. Zij vertelde me dat veel mensen denken dat partners die over heel veel dingen dezelfde mening hebben, de beste relaties hebben. Zij was het hier helemaal mee eens. Maar is dat ook echt zo? Is het niet eerder zo dat af en toe een stevig meningsverschil of conflict juist goed is voor je relatie? Dat het soms juist nodig is om weer even de frustraties te uiten en naar elkaar te luisteren om te horen wat jouw wederhelft dwars zit? Een beetje emotie kan toch geen kwaad?

Iedereen is anders..

Ook bij ons thuis barst wel eens de bom. Of beter gezegd, de bom in mij barst. In sommige gevallen kan het tot 10 tellen nog wel eens uitkomst bieden, in het geval van de bom is er geen redden meer aan. Daar waar ik bijvoorbeeld altijd last heb van een opruimdrang, heeft Meneer meer te maken met een ik-leg-overal-wat-neer-drang. Geen perfecte combinatie dus. Ik hou van een schoon huis dat ruikt naar citroentjes, Meneer is meer van het ‘dit kan nog wel wachten tot volgende week’. En nee, ook dit is geen goede combinatie. Zo af en toe neem ik eens een kijkje of de vuile was in de wasmanden al een ongekende hoogte heeft bereikt, Meneer doet dit pas als er in het hele huis geen schone sok of ondergoed meer te vinden is. Je raadt het al, nog steeds geen fijne combinatie. Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik niet al te veel geduld heb en dit past ook wel bij mijn opvliegende karakter. En zo goed als ik ben met het opschrijven van gedachtes, zo slecht kan ik mij soms verbaal uiten in het geval van een meningsverschil. Dit gaat meestal gepaard met een soort van stemverheffing en ook de snelheid waarmee ik praat neemt toe. Meestal werkt dit eigenlijk alleen maar averechts, maar ja, ‘Old habits die hard’.

Wij gaan voor een discussie!

Het niveau ‘ruzies en heftige conflicten’ hebben wij nog niet bereikt. En omdat je voor het voeren van een discussie toch echt (minimaal) met z’n tweeën moet zijn, houden wij het lekker bij discussiëren. Als ik weer eens met een rood hoofd en stampvoetend door het huis loop, weet Meneer namelijk wel hoe laat het is. De deuren gaan net iets harder dicht dan normaal, de vriezerlades trap ik met mijn voet dicht en ook de wasmachinedeur moet eraan geloven (had ik al gezegd dat ik een opvliegend karakter heb?).

Er is nog hoop

Op zulke momenten ben ik heel blij dat Meneer altijd de rust zelve blijft. Een ‘kan ik je ergens bij helpen schat’of ‘Zal ik mijn troep even opruimen?’ zijn dan de perfecte zinnen om mij weer in een relaxmodus te krijgen. Als Meneer dan ook nog begint met ‘als jij aangeeft hoe je het anders wilt hebben, dan kan ik hier de volgende keer op letten’, nou dan is er geen vuiltje meer aan de lucht! En begrijp me niet verkeerd, dit is geen relatie waarbij de vrouw een Kenau is en de man als een hulpeloos hondje achter zijn vrouw aanloopt. Meneer heeft zich op dit gebied gewoon beter ontwikkeld, zodat een eventuele meningsverschil al is uitgesproken nog vóórdat de bom kan uitbarsten. Tactisch toch? En ja, zelfs als Meneer mij net nieuw aangeschafte tafel per ongeluk heeft weten te verpesten door er ruitenontdooier op te morsen weet ik mijn ‘boosheid’ tegenwoordig al te beperken tot slecht 3,5 minuten. Er is nog hoop! Kort Lontje vs. De Rust Zelve, zou het dan toch een succesformule zijn?   _________________________________ Lees hier alle blogs van Marleen!

Foto: Flickr - Hans van den Berg