Fleur: 'Kijk niet zo boos', het nieuwe flirten?

Afgelopen zaterdag was het weer zo ver. Ik stond in een drukke kroeg en ik was, na een bezoek aan het toilet, mijn vriendinnen kwijt. De oorzaak van deze terugkerende situatie is vooral te wijten aan het feit dat ik niet zo lang ben. Tussen de lengte van de gemiddelde Nederlandse man en de actief dansende vrouw die met haar billen de ruimte door zwiert, raak ik al snel gedesoriënteerd.

‘Kijk niet zo boos’

Terwijl ik me probeerde te oriënteren was hij er weer. De bekende ‘’Kijk niet zo boos”. Dit lijkt een prettige oneliner voor mannen, want dan is het aan de vrouw om direct in de verdediging te schieten en zich te excuseren voor hun klaarblijkelijke ‘boze gezicht’. Ik niet. Nee, ik ben gewoon in gedachten verzonken, op zoek naar mijn groep en als dit een poging tot flirten is slaat hij niet aan. Net als de vraag ‘of ik zin heb in geile mannen’, ‘of ik hier wel vaker kom’ en ‘waar hij me ook alweer van kent’. Maar dan hebben vrouwen het ineens gedaan. “Ze worden ook steeds arroganter hè”, hoor je de mannen dan onderling smoezen. Poging twee om mij in de verdediging te laten schieten, maar ik pretendeer alsof ik niets gehoord heb en vervolg mijn zoekpoging.

Supermarkt

Mannen lijken nog steeds zoekende naar de manier om vrouwen te verleiden. Zo kreeg ik laatst ook weer de vraag van een vrijgezelle vriend hoe vrouwen nou eigenlijk versierd willen worden. Moeilijke vraag toch wel. “Het hangt een beetje van de persoon, de situatie en je charmes af”, hoorde ik mezelf zeggen, terwijl mijn gedachte wegzonken naar die keer in de supermarkt. Drie weken geleden. Ik stond voor het schap met ‘oosterse specialiteiten’. Ik twijfelde nog over de groene curry of de vertrouwde boemboe en ineens stond hij daar. Lang, ondeugende kop en uiterst charmant. “Wat eten we vanavond?”, vroeg hij op een flirterige toon en hij wierp een blik in m’n mandje. En daar stond ik, totaal sprakeloos. Waar was ik, met m’n scherpe opmerkingen? Of met mijn aanstekelijke lach, die ongemakkelijke situaties normaal gesproken de kop in drukt? Het was het juiste moment, de juiste openingszin en de juiste chemie. Als ik vrijgezel was geweest.. teveel gedachten. Je moet nog reageren. En kom met iets goeds. Please. “Nou, ik heb al eters vanavond” zei ik wat ongemakkelijk en greep direct naar de groene curry. Dubbele portie, want ik kreeg tenslotte ‘eters’.

"Ik heb nog een lekker recept voor je"

Zijn ietwat teleurgestelde gezicht maakte hem kwetsbaar. En ik vond het sneu. Ik waardeerde hem en zijn originele flirtpoging. “Maar ik heb wel een heel lekker recept voor je”, vervolgde ik gauw en pakte ook voor hem een pot curry uit het schap. Hij lachte. Ik hielp hem zijn recept compleet te maken, we kletsten nog wat en vervolgden onze wegen. Onderweg naar huis dacht ik nog één keer aan hem terug en ik glimlachte. Bij thuiskomst stond mijn vriend al klaar, pakte de tassen over en begon deze enthousiast uit te pakken. “Drie potten curry?! Is dat niet een beetje veel voor ons twee?” vroeg hij verbaast. “Ehh ja”, stamelde ik… “aanbieding”.

Foto: Shutterstock